زندگی
عاشقانه
تقدیم به
رفیق اکبر
شالگونی
من
عشقم را
به
امانت
نزد
چمن خواهم
گذاشت
تا
هم چون
گلهای
بنفشه
در
زمستانی سرد
در
کنار جویبار
همیشه عاشق
بروید
..........
وبید
مجنون
با
گیسوانه
مواجش
سایه
بانی
برای
روزهای
سوزان
تنهائی اش
باشد
..........
پروانه
ها
با
شمع های رنگین
آخرین
شعر زندگی
رادر
کنار جویبار
دکلمه
میکنند
...........
پرستوها
آوازعشق
را
به
تمام جهان
خواهند
برود
............
سروها
باتمام
قامتشان
در
برابر این عشق
خم
خواهند شد
.............
خورشید
برای
آخرین بار
خود
رادر پشت
آخرین
قله کوه
پنهان
خواهدکرد
.............
شب
با سوزی
جانگداز
جهان
را فرا خواهد
گرفت
تاریکی
بر جهان
حاکم
خواهد شد
............
ومن
در
میان ریشه های
چمن
به
رفقایم خواهم
پیوست.
اکبر
یگانه 201301.20